تجربه هیجانی یکی از جنبه های اصلی زندگی روانی اجتماعی انسان هاست. طبع زندگی به گونه ای است که نمی توان انتظار داشت که انسان ها در طی زندگی خود با موقعیت های رنج آور، ناراحت کننده، اضطراب زا و افسرده ساز مواجه نشوند. اما مشکل از زمانی شروع می شود که میزان و طول مدت دوام و تکرار این هیجانها بقدری شود که فرد را از سازگاری با ملزومات زندگی فردی و اجتماعی  دور کند. اختلالات هیجانی و رفتاری نوعی بی ثباتی هیجانی هستند که با ویژگی های زیر مشخص می شود.

– ناتوانی حاد یا مزمن دربرقراری و حفظ روابط بین فردی ارضا کننده با دیگران .

– ناسازگاری حاد یا مزمن رفتاری با شرایطی که در آن فشار یا تهدید خاصی وجود ندارد.

برخی از علائم رفتاری و احساسی که حاکی از وجود مشکلات هیجانی هستند، عبارتند از:

– احساس اندوه و گرفتگی خلقی به گونه ای که نا متناسب با شرایط و مقتضیات زیستی یا محیطی  باشد.

– ناتوانی در تفکر هدفمند یا ناتوانی در تمرکز

– ترس و  نگرانی ( ها) غیر موجه یا احساس گناه خیلی شدید

– نوسان خلق شدید و مکرر

– کناره گیری افراطی از دیگران

– کناره گیری افراطی از فعالیت های روزمره.

– خستگی مفرط، احساس دائمی کمبود توان و نیرو، مشکلات مداوم خواب.

– ناتوانی در مواجه شدن با مشکلات و فشار زاهای روزمره.

– مشکل در درک و ارتباط  کارآمد با موقعیت ها و مردم

– سوء مصرف و یا اعتیاد به الکل و موارد مخدر یا محرک

– تغییرات مشکل ساز قابل ملاحظه در عادات عذائی

– تعییر ات مشکل ساز قابل ملاحظه در شوق وعلائق جنسی.

– خشم شدید، خصومت یا بزهکاری.

– افکار تکرای و مداوم خودکشی.

– وجود افکار بریده از واقعیت( هذیان) و نجربه های حسی غیر واقعی( توهم).

– برخی مواقع نیز اختلالات هیجانی خود را به شکل مشکلات جسمی نظیر معده درد، کمردرد، سردرد، دردهای عضلانی و سایر مشکلات جسمی که بررسی های پزشکی برای آنها دلیل زیستی مشخصی نیافته اند، نشان می دهند.

شیوه برطرف کردن و درمان اختلالات هیجانی:

فرایند یاری رسانی حرفه ای به افرادی که از سطوح مختلف مشکلات هیجانی رنج می برند شامل چند مرحله اصلی است.

1. بررسی احتمال وجود زمینه های زیستی شامل عوامل ژنتیک و اکتسابی آسیب های نورولوژیک و متابولیک ایجاد مشکلات هیجانی توسط روانپزشک یا متخصص مغزو اعصاب و اقدام برای دارو درمانی لازم.
2. بررسی زمنه های روانی اجتماعی ایجاد مشکلات هیجانی نظیر فقر مهارت های انطباقی، فقرمهارت های ارتباط هیجانی، فقر مهارت های ارتباط اجتماعی، فقرمهارت های حل مسئله بین فردی و..
3. بررسی احتمال وجود مشکلات روان شناختی زیر ساخت مشکلات هیجانی نظیر تثبیت در مراحل ابتدائی تر رشد هیجانی، اعتماد بنفس مغشوش، عزت نفس پایین، خود پنداره منفی، اهداف ایده آلی اغراقی و غیر منطقی، وجود باور های غلط، خطاهای شناختی آسیب زا، طرح واره های ناکارآمد و… .
4. استفاده از خدمات حرفه های مشاوره و رواندرمانی برای کمک به فرد برای بر طرف کردن آنها.

 چه افرادی شایسته ارائه خدمات مشاوره و رواندرمانی به افراد مبتلا به اختلالات هیجانی هستند؟

– مشاور یا رواندرمانگر فردی است با حداقل تحصیل کارشناسی ارشد در رشته های مشاوره یا روان شناسی بالینی. او دوره های تکمیلی کارورزی را پس از دانش آموخته شدن از دانشگاه زیر نظر یک دکترای تخصصی در رشته های مشاوره و یا روان شناسی بالینی گذرانیده و در عین حال از سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور دارای پروانه فعالیت است.

– برخی از متخصصین روانپزشکی نیز که دوره های تکمیلی مشاوره و رواندرمانی را گذرانیده اند قابلیت ارائه خدمات مشاوره و رواندرمانی  را علاوه بر قابلیت های دارودرمانی مشکلات هیجانی دارا هستند.

* شایان ذکر است که به عنوان مشتری خدمات مشاوره و رواندرمانی این حق شما است که در هنگام مراجعه به متخصصان حرفه ای از آنها در مورد رویکرد نظری که از آن برای ارائه خدمت مشاوره و رواندرمانی استفاده می کنند و نیز سوابق آموزشی و مجوزهای حرفه ای مربوطه سوال نمایید.

دکتر بهمن بهمنی؛ دکترای مشاوره، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

مشاوره تحصیلی ، فرایند کمک تخصصی به یادگیرندگان است تا بتوانند عملکرد تحصیلی خود را بهبود ببخشند.

ضعف تحصیلی، افت تحصیلی، بهبود سازگاری در ارتباط با همکلاسی ها، کارکنان دبستان و دبیرستان، برای اینکه یک مشاور تحصیلی بتواند کمک حرفه ای به دانش آموز و والدین او ارائه دهد، از اصول، روش ها و ابزارهای خاصی استفاده می کند. به این منظور ممکن است لازم باشد تا یک یا چن مورد از اقدامات زیر را انجام دهد:

– ارزیابی رشدی دقیقی در مورد فرایند پیش از تولد تا زمان حال دانش آموز با استفاده از اطلاعات حاصل از انجام یک مصاحبه  تخصصی با والدین دانش آموز به دست آورد.

– هوش مراجع را با ابزار مناسب بسنجد و ارزیابی درستی از آن بدست آورد.

–  برای ارزیابی دقیق اندام حسی و عصب شناختی مرتبط با عملکرد یادگیری مراجع، او را به پزشک متخصص مربوطه ارجاع و نتیجه بررسی را در ارزیابی وضعیت مراجع به کار ببرد.

– فرایندهای شناختی دخیل در یادگیری را به دقت بررسی کند ( فرایندهایی نظیر: تمرکز، توجه، به خاطر سپردن، یادآوری، تداعی، تصور، تخیل، تحلیل، ترکیب ذهنی، انطباق داده های حسی حرکتی و …)

– وضعیت رشد و ثبات هیجانی مراجع را به دقت ارزیابی کند.

– رشد حسی حرکتی متناسب با شرایط سنی مراجع بررسی کند.

– مهارت های  عمومی حل مسئله و حل تعارض های بین فردی را بررسی و ارزیابی کند.

– سطح خودشناسی( توانائی تجربه و درک احساس های درونی ، نیاز ها و خواسته ها فردی) را ارزیابی کند.

– سطح یادگیری فعلی و حلقه های مفقوده یادگیری قبلی( موضوع  و مواد یادگیری قبلی که اگر چه برای یادگیری محتوای فعلی ضروریست، اما بخوبی یاد گرفته نشده است) را شناسائی کند.

– موانع محیطی موثر بر یادگری( مشکلات خانوادگی، شلوغی خانه، وظایف و مسئولیت های روزمره که یادگیری را کاهش می دهند) را بررسی و شناسائی کند.

–  بیماری های جسمی( از طریق بررسی پرونده سلامت و یا مشورت با پزشک)  و اختلالات روانشناختی را که بر عملکرد یادگیری تاثیر دارند، بررسی و از نتیجه آن در ارزیابی شرایط مراجع استفاد کند.

فرایند درمان مشکلات تحصیلی کودک و نوجوان:

در مواردی که فرایند سنجش و ارزیابی  شواهی از وجود مشکلات زمینه ای مثل بیماری های اعصاب و روان ، اختلالات رفتاری، مشکلات تاخیر رشد ذهنی، بیماری های عصب شناختی، معلولیت های حسی حرکتی و یا سایر اختلالت هیجانی در کودک را تایید کند، فرایند یاری رسانی باید از طریق ارجاع کودک به روان پزشک کودک و نوجوان، روان شناسان آموزش و پرورش کودکان استثنائی، پزشکان مغز و اعصاب، مشاوران کودک و نوجوان و سایر متخصصین مربوطه نیز پیگیری شود.

در نهایت با استفاده از نتایج بررسی های فوق و با مشورت و همکاری والدین و کمک اولیا مدرسه( در صورت نیاز)، برنامه مداخله طراحی و بخش های مربوبط به مشاوره روان شناختی این برنامه را راسا اجرا و بر اجرای بخش هائی از آن که باید توسط سایر متخصصان انجام شود نظارت می کند( مثلا متخصصین کودکان استثنائی، مددکاران، روان شناسان مدرسه و معلم های ترمیمی). گاه فرایند مشاوره تحصیلی نیازمند ارجاع والدین به روان درمانگر و روان پزشک است تا مشکلات رفتاری یا شخصیتی آنها که تاثیر منفی بر کودک دارد نیز مدیریت یا درمان شود.

خصوصیات مشاور تحصیلی

مشاور تحصیلی فردی است با حداقل مدرک کارشناسی ارشد در رشته های مشاوره تحصیلی و روان شناسی تربیتی که دوره های کارورزی نظارت شده را زیر نظر اساتید واجد شرایط گذرانده و دارای پروانه فعالیت از سازمان نظام روان شناسی و مشاوره هستند.

دکتر بهمن بهمنی؛ دکترای مشاوره، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

مشاوره کودک و نوجوان نوعی از خدمات مشاوره است که سعی دارد، از بروز یا تشدید مشکلاتی که می توانند بر رشد، سازگاری و سلامت اجتماعی، هیجانی و شناختی کودکان و نوجوانان تأثیر منفی گذارند، پیشگیری کند.

فرایند مشاوره این امکان را برای کودک و نوجوان فراهم می کند، تا مشکلات سازگاری و یا بهم ریختگی و نابسامانی های هیجانی خود را در محیطی امن ابراز و برای پیدا کردن راه حل های آنها اقدام شود.

در فرایند مشاوره کودک و نوجوان از روش ها وفنون تخصصی متفاوتی استفاده می شود.

در مورد کودکان و متناسب با سن و سال او ممکن از از روش های مختلف نظیر: استفاده از گفتگو با خود کودک، مصاحبه با والدین، مصاحبه با معلم و مشاور مدرسه به فراخور سم و سال و مشکل کودک می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. در عین حال به دلیل رشد زبانی محدود تر کودکان در سنین پیش از دبستان و حتی گاه در سال های اولیه دوران تحصیل، متخصصان از روش هایی که تاکید کمتری بر کلام دارند نظیر: مشاهده بازی خودانگیخته کودک( بازی درمانی)، بازی نقش های برنامه ریزی شده، نمایش درمانی، مشاهده نقاشی های کودک و داستان هائی که در مورد این نقاشی ها می سازند و سایر روش هائی که به کودک فرصت ابراز آزاد افکار و احساساتش را در مورد خود و سایرین می دهد استفاده می شود. کمک به کودک تا بتواند موثر تر از قبل در مورد نیاز ها و ترس هایس حرف بزند و خواسته ایش را پاسخ بگیرد هدف اصلی فرایند مشاوره با کودک است.

از آنجائی که والدین یا سایر ایفا گران نقش والدی (مراقبت کنندگان) نقش بسیار مهمی در شناسائی نیازها و ناکامی ها و ترس ها کودک و نیز ارضا شدن نیاز ها و برطرف شدن مشکلات و تهدید ها  دارند، حضور و مشارکن آنها در فرایند مشاوره حیاتی است. گاه برطرف شدن مشکلات کودک مستلزم تغییر رفتار والدین و یا حتی درمان مشکلات هیجانی خود آنهاست که به عنوان بخشی از فرایند یاری رسانی به کودک باید مورد توجه مشاور قرار بگیرد.

از آنجائی که نوجوانان مهارت های کلامی رشد یافته تری از کودکان دارند، در فرایند مشاوره با آنان علاوه بر فنون کلی که در موردکودکان نام برده شد، از روش های مبتنی بر ارتباط کلامی نیز بیشتر از مشاوره کودک می توان استفاده کرد.

مشاوره برای نوجوانان و جوانان کم سن و سال می تواند به آنها کمک کند تا آگاهی بیشتری نسبت به  تجربه های احساسی خود پیدا کرده و قابلیت حل مسئله شان در مواجهه مسائل، موقعیت ها یا تعارض های درون فردی یا بین فردی بیشتر شود.

برخی از مواردی که نیاز است تا افراد بخاطر آن به مشاوره کودک و نوجوان مراجعه کنند عبارتند:

– نیاز والدین به آگاهی از شرایط و نیاز های رشد هیجانی، اجتماعی و شناختی کودک و نوجوان خود.

– نیاز والدین به ارزیابی عینی دانش و مهارت و سایر شایستگی های مورد نیاز خود برای زمینه سازی رشد و تربیت کودک و نوجوان خود.

– مشکلات انطباق با شرایط خانوادگی( نظیر سازگارب با خواهر و برادر، عضور تازه وارد، دوری،  مرگ یا مهاجرت عزیزان، نزاع و ناسازگاری های والدین و طلاق، بیماری های شدید م مزمن جسمی و یا هیجانی اعضا خانواده)

– مشکلات مربوط به سوء مصرف مواد و اعتیاد ( اعضا خانواده یا کودک و نوجوان)

– موضوع و قربانی آزار جسمی، روان شناختی و یا جنسی بودن.

–  وجود و  اختلالات رفتاری و هیجانی( نظیر:افسردگی، اضطراب، ترس های مرضی، اختلالات خوردن و…)

–  وجود رنج ناشی از بی هدفی، کمبود روحیه، دلمردگی، فقدان انگیزه و علاقه

– مشکلات انطباق با شرایط تحصیلی( نظیر ضعف تحصیلی، افت تحصیلی،  ناسازگاری با اولیا مدرسه، ناسازگاری رفتاری با همکلاسی ها و همسن ها، نیاز به کمک برای انطباق با تغییر محل تحصیل، انتخاب رشته تحصیلی و…).

-مشکل در روابط بین فردی و یا میل به بهبود آن

-مشکل در درک و کنترل نیاز های جنسی.

– مشکل در مدیریت خشم و پرخاشگری و هیجان خواهی.

– آماده شدن برای مواجهه کارآمد با دنیای پیچیده شغلی.

–  بهبود قابلیت مواجه شدن با نیاز های معنویت و نیاز ها یا بحران های معناجوئی.

خصوصیات یک مشاور کودک و نوجوان

مشاور کودک و نوجوان فردی است با حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد در یکی از رشته های مشاوره با گرایش های کودک و نوجوان، خانواده و یا روان شناسی بالینی که پس از گذراندن دوره های کارورزی نظارت شده زیر نظر متخصصان هیئت علمی دانشگاه مجوز فعالیت از سازمان نظام روان شناسی و مشاوره کشور اخذ کرده است.

دکتر بهمن بهمنی؛ دکترای مشاوره، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

“مشاوره برای همسران”  که به آن ” مشاوره زناشوئی ” نیز گفته می شود، شامل خدماتی است که یک متخصص مشاوره  آموزش دیده در حیطه روابط همسران، برای کمک به بهبود سازگاری و افزایش خشنودی زن و مرد از زندگی زناشوئی خود ارائه می کند.

ارتباط زناشوئی هسته مرکزی روابط خانوادگی را تشکیل می دهد. خانواده همان موقعیتی است که همه ما برای آرام زیستن، رشد کردن و شکوفا شدن به آن نیازمندیم.

مشاوره زناشوئی ، کمک حرفه ای به آنها است تا بتوانند ابتدا مشکلات و تعارض های خود را شناسائی، سپس دلایل ایجاد آنها را بشناسند. پس از آن بفهمند که چرا این مشکلات دوام پیدا می کنند و به دنبال آن بتوانند از روش های کارآمد جدیدی که تا به حال استفاده نکرده اند برای برطرف کردن آنها و بهبود ارتباط متقابلشان استفاده کنند.

بسیاری از مشکلات همسران به خاطر ناآگاهی آنها از نیازها و خواسته های طرف مقابل و نیز ناتوانی هر یک در اعلام رسا و کارآمد خواسته های خود به دیگری است.

با استفاده از مشاوره زناشوئی، همسران می توانند:

1)  تصمیم های عاقلانه و کارآمدی را برای بازسازی رابطه تهدید یا تخریب شده زناشوئی خود بگیرند.

2) برای تقویت روابط متقابل شان به گونه ای که هر یک احساس بهرمندی بیشتر از وجود طرف مقابلش کند بکوشند

3) نحوه بهرمند کردن همسر از وجود خود را از طریق شناخت نیازها و خواسته های او فرا بگیرد.

4) تفاوت های خود را بشناسند و برای تبدیل کردنشان به شباهت، یا کار برای کاهش آنها و یا مدارا با آنها را یاد بگیرند.

مطالعات نشان داده است که بسیاری از مشکلات زناشوئی بخاطر نداشتن دانش و یا مهارت های مناسب برای شناسائی و حل مشکلاتی است که همسران در ارتباط روزمره با یکدیگر پیدا می کنند. اما در بسیار از موارد هم مشکلات ریشه در ترس ها و انتظاراتی دارد که افراد به وضوح از آنها خبر ندارند. این انتظارات، خواسته ها و ترس ها ریشه در نابسامانی های ایام کودکی  یک یا هر دو همسر دارد. در فرایند مشاوره لازم است، هر یک از شرکا زندگی با کمک مشاور برای درک مشکلات خود بکوشند تا بتوانند از تأثیر مخرب آنها بر رابطه جلوگیری کنند.

ویژگی های یک مشاوره زناشوئی مطمئن

مشاوران زناشوئی در اولین جلسات مشاوره به مراجعین خود یاد می دهند که در فرایند مشاوره، هر کدام از آنها به جای تلاش برای متقاعد کردن و تغییر دیگری فقط می توانند روی سهم خود از مسئله کار کنند. و به آنها اطمینان می دهند که هر تغییر درست در هر یک از همسران ناگزیر دیگری را برای تغییر جدید ترغیب می کند.

لازم به تأکید است که کار مشاور تصمیم گیری به جای دیگران نیست. و به هیچ وجه نباید رفتارشان باعث شود تا مراجعین تصور کنند که قابلیت و توانائی رسیدن به تصمیم های درست را ندارند و نمی توانند تغییرات صحیح را به زندگی خود ببرند.

بنابراین در مواردی که مشاهده کردید که مشاور شما از روش هائی استفاده می کنند که گویا می خواهد به جای شما تصمیم گرفته و یا عمل کند، بدانید که باید از خدمات مشاور دیگری بهره ببرید.

چه کسی صلاحیت کار به عنوان مشاور زناشوئی را دارد؟

متخصص مشاوره زناشوئی فردی است که حداقل دارای مدرک کارشناسی ارشد در مشاوره خانواده، مشاوره توانبخشی و یا روان شناسی بالینی با گرایش خانواده درمانی باشد. به علاوه دارای پروانه فعالیت از سازمان نظام روان شناسی و مشاوره است و در مرکز مشاوره، یا درمانگاه های شبکه سلامت دارای مجوز فعالیت به ارائه خدمت مشغول است. مشاوران زناشوئی طبق معیارهای اخلاق حرفه ای و نیز اصول فنی ارائه خدمات مشاوره، ملزم به حفظ اسرار مراجعین خود هستند. آنها اجازه ندارند تا هیچ اطلاعاتی را بدون اجازه شما با همسرتان در میان بگذارند یا آنرا به هیج مرجع دیگری بدهند. آنها اجازه ندارند بگونه ای رفتار کنند که گویا بیش از شما به مسائل شما وقوف دارند یا بیش از شما، شما را می شناسند. هر جا چنین رفتارهائی را مشاهده کردید به نظر می رسد همان موقعی است که باید مشاور خود را عوض کنید.

علل اصلی مراجعه به مشاوره زناشوئی

برخی از مسائلی که ممکن است همسران برای آنها به مشاور زناشوئی مراجعه کنند عبارتند از:

– مشکلات ارتباطی و حرف زدن با یکدیگر

– اختلاف نظر و تعارض در مورد روش فرزند پروری

– اختلاف نظر در مورد نوع و نحوه ارتباط با خانواده هر یک از همسران

– مشکلات در رابطه جنسی

– مشکلات مربوط به سوء مصرف مواد و اعتیاد

– مشکلات مربوط به بد اخلاقی، خشم و پرخاشگری و آزار عاطفی یا جسمی همسر

–  برخی مشکلات روان شناختی هر یک از همسران که باعث ناراحتی دیگری می شود.

– مشکلات ناشی از بی وفائی همسر

یک نکته قابل تأکید این است که مشاوره زناشوئی اگر چه جزو مداخله های روان شناختی کوتاه مدت طبقه بندی شده است، اما اغلب برای رسیدن به نتیجه دلخواه، حداقل به ده جلسه (هفته ای یک بار) نیاز است.

این نیز شایان ذکر است که اگر چه حضور هر دو همسر در فرایند مشاوره بسیار مطلوب است، اما تأثیر مشاوره زناشوئی منوط به حضور همزمان هر دو در تمامی جلسات نیست. در عین حال در مواردی که یکی از همسران به هر دلیلی از همکاری با فرایند مشاوره سرباز می زند یا به دلایل شغلی یا هر دلیلی دیگری قادر به شرکت در فرایند مشاور نیست، حضور و پیگیری یکی از همسران نیز تأثیرات مثبت بسیار زیادی بر رابطه همسران به جای گذاشته است. به خاطر داشته باشید که فرایند اطمینان پیدا کردن به مشاور زمان بر است. اگر در ابتدای کار نتوانستید به راحتی با او صحبت کنید و از ناگفته ها بگویید، جای تعجب نیست. کمی صبر و تکرار ملاقات، مسئله را حل خواهد کرد.

روش و ابزارهائی که مشاوران زناشوئی بکار می برند

 – مصاحبه های تخصصی

– فنون تخصصی تشخیص مشکلات و بازسازی روابط همسران

– ابزارهای سنجش پرسشنامه ای از نوع کاعذ و قلم یا رایانه مبنا

– و گاه نیز مشاهده مستقیم رفتار تعاملی همسران در محل برگزاری جلسات مشاوره

– استفاده از امکان ارجاع به سایر متخصصان حوزه سلامت نظیر متخصصین زنان، اورولوژی، روان پزشکی، مغزو اعصاب و مددکاری و استفاده از خدمات یا اطلاعات تخصصی آنها در ارزیابی و درمان مشکلات مبنائی در روابط زناشوئی.

دکتر بهمن بهمنی؛ دکترای مشاوره، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

نوروفیدبک روش درمانی است، که باعث ایجاد تغییر، تعدیل و افزایش کارایی سلول‌های مغزی می‌شود. نوروفیدبک نوعی آموزش به وسیله بازخورد حاصل از ثبت امواج الکتریکی مغزی(EEG) است که به بیمارانی که به روان‌درمانی و توان‌بخشی ادراک و شناخت نیاز دارند و یا کسانی که در مهارت‌های ذهنی دچار ضعف هستند، کمک می‌کند.

درواقع نوروفیدبک نوعی بیوفیدبک است که می‌تواند با استفاده از ثبت امواج الکتریکی مغز از آن به عنوان نوعی بازخورد تصویری برای تسهیل تغییرات موضعی در امواج مغز استفاده کند.

در فرایند نوروفیدبک، فرد با استفاده از بازخورد تصویری که توسط رایانه از نتایج ثبت امواج مغزی‌اش تهیه می‌کند، به تدریج یاد میگیرد که بر عملکرد مغز خود در هنگام فعالیتهای ذهنی تسلط یابد. بنابراین، نوروفیدبک کسب مهارت در خودتنظیمی است که باعث تقویت خودآگاهی می‌شود.

مهم‌ترین موضوع در این روش این است که مراجع به خوبی یاد می‌گیرد که در آینده چگونه بدون استفاده از دستگاه، به سطح پیشرفته‌ای از حالات تمرکز و هدف­گرائی ذهنی دست یابد.

نوروفیدبک در بهبود چه اختلال هایی کاربرد دارد؟

نوروفیدبک در درمان مؤثر صرع، اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه (ADHD)، اضطراب و افسردگی کاربرد گسترده دارد. همچنین تأثیر این روش درمانی بر بهبود بیماران مبتلا به زوال عقل، وسواس و همچنین بهبود توجه در تمام افراد نیز نشان داده شده است. نکته ی دیگر این است که این روش در بهبود عملکرد ذهنی تمام افراد مؤثر است.

 روش آموزش نوروفیدبک

در جلسات درمانی، فرد روبروی یک مانیتور می‌نشیند و درمانگر بعد وصل الکترودها به سر بیمار، جلسه را آغاز می‌کند. سپس درمانگر برنامه‌ها و پروتکل‌هایی را که با توجه به تشخیص روانپزشک و یا روانشناس تعیین می‌شوند، به اجرا می‌گذارد. سپس از مراجع خواسته می‌شود تا سعی کند آن بازی را به اتمام برساند. بازی‌ها براساس شیوهٔ تشویق و پاداش به مراجع ساخته شده‌اند.

مریم بهمنی، کارشناس مهندسی پزشکی